ben seni geliþinden bilirim sevgili.. gittin ya kurak çöller gibiyim!
elde deðil ömrümün yarýsý ,yüreðimin yarasýdýr bundan gayrý..
’’öyle tenhalaþmýþým terkedilmiþ virane evler gibi.. bak yýkýldým önüne, bahara aç fide gibi’’
...
sana diyorum sevgili taþ betonlarda gül açarmý? omuzlarýmda bunca aðýrlýk varken terkedilmiþ bu yüreðim nasýl taþýsýn bunca yükü..
zamansýz vurdu bu yokluk parmak uçlarýmla kazýyorum iyi dinle þimdi .... ....
lekesiz tüm sulara adýný infaz ediyorum bundan gayrý adýn yarama tuz! aklým bana kör artýk! sol dikiþlerim kana bulanmýþken benden iyi olmamý bekleme... görmezden gelme..
bu gece yine hergün gibi her gece ve yavaþ yavaþ anýlarý gömüyor kalbim ve soluðum.. sana ait ne varsa kaybediyorum.. görmezden gelme..
hani ben daha cesaretliydim? hani beni görmeden gözlerini bile kýrpmazdýn? hani bensiz geçmezdin hesaptan... sen bilmeden.. sen görmeden fütursuzca yürüdüm her sabahýn eþiðinde sen var gibi.. sen gitmemiþ gibi.. sýrra kadem bastýmda etmedim yokluðunu bile rüsva.. görmezden gelme..