Gâm

’’göðsümün gürültüsünden seslenmek..
incitmeden..
demiþtim ki gözlerimin içinde kal..
gitmeden..’’


kalp bu üþüyor iþte...


döþümde cuþa gelen
kül rengi harfler.
kýrk batman aðýrlýðýndaki sesler
yýrtar cesetleri.
han’dýr toprak
zan’dýr sayýlan her gün!

utanýrým..
hayýftýr yüzüme sancýyla vuran
uyku..

doðrulmak..
heybemde peyderbey imbad atýklarýyla

üzerimde bir çýrpýda yere
düþen piþmanlýklarý savura savura..

..



fýrtýnalýymýþ þehrin hem de yaðmurlu
þerh düþüyorum zamana
dilimde bir çeliþki..
yüzümde bakýþlarýna çelme atan
bahtým..
adýmlarým üstüne yemin ederimki
ben sermedim bu gâm ý ..





kelamsýz anlarýn yangýnlarýný
daraðacýna veriyor þehir eþkiyalarý..
bir güvercin kanatlarýnda son bulacak
bu aðýt..

susacak delibaz o sesler
susacaðýz elbet..

sen ve ben aðlarken kefenlendik

sen ve ben aðlarken
incelirdi toprak
utanýrdý çiçekler..
sessizce..



her defasýnda
gözlerime mühürlenen sayýsýz tomurcuklar
koynumda baharýn açmayan filizleri
..
adýmlarým üstüne yemin ederimki
ben etmedim o ah’ý
..


---

Belma.
Sosyal Medyada Paylaşın: