yüreðim buz gibi taþ üstünde penceremin önünde iç çekiþlerinden ölen bir çocuk var. saçlarýmýn dibine kadar algýn hasretin yakýyor sen kadar, ben kadar direndiðim kadar anne...
bu yerlerde biraz sensizim dilime yakýþtýramaðým kadar da sitemliyim biraz..
...
tekrar yüreðine kurulup kördüðüm olurmuyum gözlerinde. kimsenin bakmadýðý kadar bakamadýðý kadar gönül aynama yine yeniden misafirim olurmusun. gelirmisin yine anne...
elleri misk-i amberim ayaklarý cennete müjdelim. gözleri aklýmdan çýkmayaným benzim soluk... kuþlar yok.. en iyi bildiðim kokun yok kokun!!.. sen yoksun annem sen..
yokluðun duvarlarla vuruþuyor. tablolardan akan baldýran zehirleri dört nala akýyor sensizliðin þiltesine...
... ...
uðurladýðýn günden beri hasret muþtularý kor gibi yakýyor elimi ayaðýmý yanýyor sol yaným anne...
ne çok baktým bir bilsen ah annem .. sen anlama diye sen aðlama diye sen üzülme diye içimin çýðlýklarýný saçlarýmýn tellerine kadar kangren ettim..
þimdi nerede estirik bir türkü duysam tutuksuz aðlýyorum. vara yoka sen diye bakýyorum týkanýyorum.. nefes alamýyorum anne...
yokluðun sýrtýmda hörgüçlü koca yük. özlemini taþýyamayacak kadar yoruldum..
bir gece bir gece anne.. bir saba rüzgarý seni bana getirse þu içimdeki çirkef hasreti alýp atýverse.. olmamýþ, yaþamamýþ gibi ellerini yanaklarýma býrakýverse.. ah anne.. ahh annem kansam sana.. .... özledim anne özledim annem...
___
Belma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KARACA. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.