tomurcuk açmýþ tüm filizli mektuplarý sakladým aydýnlýða..
saklandým en güzel kahkalarýma aslýnda..
içimdeki çocuk deli-coþ mýrýn-kýrýn damaðýmdaki heyecan..
gel! kondur elmacýk kemiklerime hasretin vuslatýný. al bu ayrýlýðýn tezini artýk baðdaþ kurmuþ dizlerimden..
sesim içimde heyelan gönlüm, gözüm bende feveran yüzüne vurmadým boðum düðümleri anlamadýn yine de belli etmedim..
olur da açýlýr yüzümün dergâhý ve bir çiçek konar avuçlarýma en güzel kokusu ile doðar bahçeme. nâat’lar okur dilimin uçlarý badem þekerleri savrulur ceplerimden her yere... sen de yettiysen artýk can’a olduðun duraklar bayramdýr iþte sevinçlerin en güzeli ile..
iki gözümün ýþýðý narým nurum kýymetlim.. sana hasret ise bu yüreðimin kenti en güzel þarký nakaratlarýnda sen varsan gel ’bal’ eyle bu sofrayý..
Belma..
Sosyal Medyada Paylaşın:
KARACA. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.