G’ÖÇ
Bir s’aðýr düþüncedir
Sensizlik
Yýlgýn baharlarýn
Göðsünden söküp
Nisan yaðmurlarýný...
Kýrýldým þiirin ince yerinden
Yorgun kanatlý yaðmurlara düþünce sancý
Sal gülümsemeyi unutmuþ gamzelere yaðsýn saðanak
Telaþlý solgun düþler ýslansýn
Öksüz duruþuma bakma
Ve þaþýrma gül dolgunu halime
ben hep böyleyim
Kaç sürgüne düþtüm
Kaç zamansýz savaþý
Nutkumda bitirdim
Arife’leri unutmuþ
Kaç bayram eskittim
Iþýktý gölgemi yakan
Ve memleketimdi gözlerin..
Susadým,
çöl yangýnlarý çöreklendi dudaklarýmda
Sorma yüreðimin üryan bekleyiþlerini
Sol yanýmda
Can kenarýmda biriktirdiðim vefasýzlýðý saymadým
Sayamadým...bilme..
Göçecek ömrümden mevsimler gibi ihanet!
Havale ettiðim çýðlýðýmý duymaz mý ehli gök?
Bir cami duvarýna yaslanan baþýmý
alýp göçesim var diyar, diyar.
Yar olur mu bana
bilmem ki
bundan sonra
bakir gözlü bir niðar?
Nuray AYHAN...30.Temmuz 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.