’’Keþke hep çocuklar çýksa karþýnýza, hep kartopu atsalar baþýnýzdan aþaðýya. Hep oyun oynasanýz koþarak,gülerek. Kurþunlar deðil, karlar yaðsa hep üzerinize! Caniler deðil, çocuklar sarsa etrafýnýzý. Keþke hep sevilseniz. Ýnsanoðlu daha birbirini sevemezken, hayvan sevmekte zorlanýr olmuþ. Dileðim! Önümüzdeki kýþ gökyüzünden insanlarýn baþýna kar deðil, insanoðlunun yüreðine vicdan yaðsýn!’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem Ery Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.