AŞKIN TOZLU VE NAZLI YORGUNLUĞU...

Bir rivayetin kancasýnda saklý meali sýrlarýn
Katlanan zamanda kat izi hazanýn
Ýhbar ettiðimiz geceden sarkan
O izdiham ki
Katýksýz sevgiden dem vuran hicran.

Muadili yok iþte özlemin
Kan kana içtiðimiz bir þarkýda
Tutuklu kalan makber gibi
Sitemi evrenin.
Ýçli bir vaveyla
Günyüzü görmeye delalet
Haznesinde kanatlanýr da kanatlanýr
Düþler
Meddücezri fevri yüreðin
Göðe damga vuran göç izi geçmedi de mevsimin.

Kör düðüm heceler
Manivelasý inzivada güneþin
Hani ýþýðý
Hani halesi sönmek bilmeyen
Feri de sevdanýn
Elemle raks eder dost düþman.

Huzura biat bir gölgede saklý kalsaydý keþke
Sinesinde yaralar biriktiren ferman
Yamalý aþklarýn da mezarýnda
Köklenen asalet
Uzvunda ruhunda dem bulur her hikâye
Bir nebze de olsa mutluluk mu dileyen?

Dillenen her hazin hece
Kardýðýmýz kadar maziyi
Sevdayý da örter toprak iziyle
Hani dünde kalmadan tek bir hatýra
Mümkün olsa keþke gök kubbeye dokunmaya
Hele ki Rabbine duyduðun aþk ve özlem
Surelerde daha da büyür içten gelen.

Her veda kutsal
Her gün hayatta yeni bir kura
Kurda kuþa yem olmasýn yeter ki
Yürekte saklý her aný
Anda mevcut bir ibare olsa da zaman
Göðsümüzü gere gere sevmedik mi biz elemi?
Hele ki mutluluða ramak kala
Dikiþ tutturamadýðýmýz bir minvalde
Kanar da kanar içre dönük yara.

Yâd ettiðin kadar
Yarenlik eden her hatýra
Hatýrýmda kaldý elbet çehrende saklý nazýn
Yer bulsak da bulmasak da
Ait olduðumuz devranýn saklýdýr hýçkýrýðý.

Dünde kalan bir coþku
Elbet gençliðin verdiði bir huzurdu
Bilip bilmeden ayak bastýðýmýz
Aþkýn tozlu ve nazlý yorgunluðu.


Sosyal Medyada Paylaşın: