Ruhlarýný karanlýklara hapsedip
her gün yavaþ yavaþ öldürdüðünüz kadýnlarý da unutmayýn.
Hani þu sahip olduklarý tek þeyin umut olduðunu bilmenize raðmen;
umutlarýný tek tek yýktýðýnýz;
hani þu yorgun,
aðlamaklý ve boþlukta býraktýðýnýz kadýnlarý!
Unutmayýn o kadýnlarý!
Unutmayýn ki her dakikalarý hayatýnýza,
ruhunuza, boðazýnýza dizilsin.
Unutmayýn ki, aldýðýnýz her nefes;
zehir zýkkým olsun beþ para etmez yarýnlarýnýza!
Unutmayýn ki ruhlarýný sürüklediðiniz karanlýklar,
gözlerini ýslattýðýnýz çaresizlikler cehenneminiz olsun!
Unutmayýn ki çaldýðýnýz gülüþleri
ve sattýðýnýz hayalleri cehenneminize odun olsun!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.