Günlerden tefekkür Saat sensizliði yýllar geçe, Hüzün ayýnýn iki bin onaltýsý Ben üzerine hasretin sinmiþ kýyafetimle çýkýyorum Seni sevdiðim bu daðýnýk evden. Çantama sen kokulu kitaplarý koyup yürüyorum iðde aðaçlarýnýn gövdesi altýnda. Her nefeste içime çekiyorum seni ve iðde kokusunu... Ah güllerin bile gýpta ettiði güzel Miyase’m Hüznün en kalabalýk olduðu bu demlerde En sesli kelimelerle seni haykýrýyor bu yollara dilim. Ben deli gibi anlatýyorum seni Nefes nefese, heyecanla... Bir tek asfaltlar dinliyor ve Bir tek onlar arýyor seni Adým adým, Sokak sokak, Ýl il...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vuslat Dursun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.