Ram Olma Ey Gönül, Bu aşk Fuzuli

Öleceðiz, öleceðiz kuzeyde
Kuzeyin kayýp þehrinde öleceðiz
Yakamozlarýn sancýsýdýr ölü balýkçýlarýn þarkýlarý
Dalgalara vuran zaman
Ölümün garip yüzü
Aynalarda saklý kara büyü.

Göz bebeklerin emeklerken soðuk mermer taþlarýma
Alnýnda bir gül tomurcuklanýyor... Yolcusuz, yolsuz bir aydýnlýða uzanýyor zaman ve sözcüklerin... Gerçek onulmaz bir yara gibi aramýzda duruyor.Beni seviyorsun biliyorum...
Ellerin ceplerinde geziyorsun durmadan, bilmem ki neden
Yoksa dokunmaktan mý korkuyorsun
Bedenim gül aðacý, dikenlerin sert
Avutuyorum seni sanýyorsun yine, yine de yanýlýyorsun...
Kumdan yapýlmýþ herkül, su heykelleri, lâv,kan ve gümüþ evriliyor say ýssýz bir aya…
Yakamoz dargýn maviye
Ruhun ýslanýyor say o eþsiz baharda
Sonbaharlarý düþün, yapraklarýyla sarý, kýzýl bir hüzün gölgesiydi onlar aslýnda
Kalbinin yazýnda, yazgýsýnda
Mimoza satan çingene kadýnlar geçerdi yanýndan,
Aþký ilk tanýdýðýnda
Sarý çiçekler þahitlik ederdi gözlerinin ýþýltýsýna
Melek sözleri, yýldýz tozlarýyla bir geçmiþ, verilen sözler, mavi deniz, güneþin kayýklarý ve gecede sema
Dua etmiþlerdi el ele verip ardýndan senin
Öpücüklere boðulmuþtun
Alýþýk deðildin buna
Yorulmuþtun en yorgun ülkesinde yurdunun
Gözlerin ufuklara dalýp gitmiþtin...
Alýþýk deðildim buna
Sen beni anladýn say, unutma....


Bir þehir yutuyor denizi
deniz kýzlarý týrnaklýyor düþlerini
Harman yeri mi ne?
Sarý sýcak alevler kanatlarýnda kuþlarýn…
Mevsimler, mevsimleri unutuyor
Bilmiyorsun ki neden
Ýþte o yüzden söyleme !
Sus ki damarýnda donsun kanýn
Sus ki buzul kentlerden kara boyanmýþ siluetinde bozulsun aþkýn gölgenin hüznü
Buzulsu çöllerde kalsýn hüzün ki nurdur yüzündeki buse
Sus sus sus sus us
Söyleme
Anýda kalsýn dün ve büyüdür anýn aslýnda gün ki býrak büyüsün…
Yarýna kalacak bir buse gibi kalsýn hatýra...
Sen beni yaþamýþ say.
..


Gülgün
23 temmuz 2013/2020
Sosyal Medyada Paylaşın: