Mey-i aşkı sundu sâki, lebleri peymâneydi, Maksat, aşkın lezzetiydi , mey zaten bir bahâneydi. Bûselerle içtim aşkı çeşm-i bülbül leblerinden Yudum yudum nûş eyledim, peymânesi şâhâneydi...
Tüm hüneri o mehveşin, meyi sunuş gûnesinde, Kokusuyla sarhoş etti, o gülistan sinesinde. Mesken tuttu ayyaş gönül, sûfi gönül hânesinde Âteşiyle lâle dönmüş, billurdan bir kâşâneydi.
Sohbeti pek sühân idi, nağme dolu hoş sesiyle, O füsunkâr duruşuyla, sarhoş eden bûsesiyle, Gül kokusu gönül çelen, güller açmış sînesiyle, Gece sâki, herşeyiyle, efsunlu bir meyhâneydi...
Ünal Beşkese ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::... işret-i aşk...........: aşk içilen içki âlemi leb.....................: dudak peymane...........: kadeh çeşm-i bülbül..... kelime anlamı "bülbül gözü" olmakla beraber, çok ince ve narin cam kap nûş etmek.........: içmek Mehveş............: ay gibi güzel kadın gûne.................. tarz sûfi..................: gönlünü temizlemiş kişi Sühan...........:..: şiir gibi güzel söz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.