_RUHUMDA SIZI_
Karþý mahallenin kötü çocuklarýydýk
fakir ama mutlu kölelerin suç mahaline girerdik
her defasýnda severken sobelenirdik sokak kedilerine
ruhunu satmýþ yoksul perdelerin arkasýnda
aç gölgeler büyütürdü iblis
her defasýnda
haylaz düþlerde muhbirlenirdik...
Siz hepiniz ölü takliti yapardýnýz
Tüm failler öldürme fiilinden özgür
Ruhunuzun alacakaranlýðýna sýzan gölgelere biat edip
Sonra nerde yenildiyseniz kötülüðe
Orda aðlardýnýz halinize...
Dedim ya tüm yoksul köleler gibi mutluydu sokaðýnýzýn pencereleri
ölü kadýnlar geçerken önünüzden sýtmalý duygular içindeydiniz
her gün bir gül eksilirdi ilkel bahçelerinizden
bilmediðiniz susmanýn acýsý baðýrmanýn acýsýndan daha büyük
sonra annesinin melek olduðuna inanan çocuklar
devlet babanýn asil þefkatiyle sokaklarýn en sadýk müdaimi
dedim ya cenneti inciten çocuklarýydýk yer kürenin
Sarýdýr bundan sonra tek rengi gözlerinizin
kirpiklerine kan sýzan PINAR’lar suyun safiri
uykularýnýza kefenle gelen çocuk gelinler
ilkel düþlere sýðýnan soyut gözlerinizle kör
dilsiz lalý ziyan zalim bir megalomani hükmünde
karanlýk bir çað geçiþidir ruhumdaki sýzý..
CC_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.