Sudaki, Ateşteki, Gölgedeki Ben/Beşik
Sudaki, Ateþteki, Gölgedeki Ben/Beþik
Ten rengi zaman kuþaðý çaðýnda çaðlayan su
Lirik ezgi
Ruhunda dirilen dua
Geride kaldý.
Tülleri yaktým
Çarþaflarým bayraktýr þimdi
O al benizli düðün
Geride kaldý
Yüzümün gamzesine çivilenen güne eþ o kýrýk gülümseme
Burada þimdi
Kalbinin ellerini yakacak !
Çok sonra anlayacaksýn belki aynadaki yüzünü, içinde kaybolacaksýn denizlerin, maviye boyanacak tenin, affedeceksin her birini
Kumdan kaleleriyle deniz kýzlarýnýn bekleyiþindeki dua yarým kalacak.
Deniz yarým, su yarým,her þey bitecek bir gün...
Yudum yudum dokunduðun bardaðýn sonradan kýrýlacak isyanýnda savruluyorken rüzgarýn ýslýðý...
Su arýndýrýr mý gölgeleri,ya ateþ....
sadece yakar mý seni...
Anlamayacaksýn, gerçeðini...
Gölgeni sahiplen, güneþi, ayý sahiplen
Gözlerindeki aynadýr dünyada gördüklerin.
Sahiplen tüm sevgilerini, seviþmelerini...
O okyanus ki içindeki duru, berrak sularýyla, serin bir yaz baþlatacak belki..
Belki,
Yalnýzlýðýn serin, saydam yüzünde suretin parçalanacak
Uzaklarda ufkun sisinde yanacak birden, kalbinin deniz fenerleri ve o esrik gizemli kalelerde savaþýn sesi duyulacak
Çanlar çalmaya baþladýðýnda
Belki kalbin duracak
Eski plaklarýn, gitarlarýn, ud çalan o çocuk sesli naif ve vakur kadýnýn rayihasinda aydýnlýk olmalý, dalmalýsýn kalabalýða, geçmiþin sesleniþinde geyikler olmalý özgür bir ormaný muþtulayan, diz çöküp aðlamalýsýn, annenin kasýklarýnda..
Alnýna dokunmalýsýn sonra O’nun, Kibele’yi hatýrlamalýsýn, bir öpücük kondurmalýsýn usulca sonsuzluða...
Sessizliðe tahammülün ancak bu kadar olunca
Aðlamaya baþlayacaksýn.
Eski kitaplarý karýþtýrdýðýný hatýrla..
Anlayacaksýn varlýðýn hiçliðe dönüþünü
Anlayacaksýn piç bir zamanýn yarýna gebe kaldýðýný
Gerisinin kendine ihanet
Hepsinin ihtilal olduðunu haykýracak sesin yine de gülümseyerek....
Kayalar, kum/l/a dövüþürken...
Her þey bir yana gözlerin uzaklara daldýðýnda,
Mutluluk ruhuna fazla geldiðinde de, kuþlara sevdalanmalý unutma...
Bir an gelecek, her þey deðiþecek bir gün
Bir gün geldiðinde, bir çað deðiþecek...
Kölelerin azadý baþlayacak sonra
Tüm renklerden, kafeslerden, türkülerden, insanlardan...!
Ýnsanlar sorulacak...
Ýnsanlar sorulacak bir bir...
Dilinin sýrtýnda sözcüklerin
Yalpalayan bir serseri gibi meydanlarda da baðýracaksýn mesela
Buðulu alazlanacak bakýþlarýn
Ateþinle yanacak toprak
Þaþýrma
Kýyýlarý özlediðini kalbinin gözlerinden okumuþtum, kum saatlerinde doðurmuþtun sabahlarý, geceleri yýldýzlarda söndürmüþ...
Söyle, nerede olabilirsin ki kendinden baþka...
Saklanacak kuytun yok, bunu da anla!
Sesin hala yankýlanýyor dudaklarýmýn kulaklarýnda uçuþurken mavi kelebekler
Dilim unufak oluyor
Gözlerim erirken limoni bir yaþamýn karþý kýyýsýnda
Kedere yer olmadý, yer olmayacak kayýn aðaçlarýnýn arasýnda...
O kýyamette, sana sýðýnacaðým, sýrtlan kafesi yüreðimi cebimden düþürürken, sözler dökülecek bir bir kederimden
Aðlamakta var, gülmekte yok sayýlacaðým
Kayalar bekleyiþin eþanlamlýsý, þu uzun kavaklarýn yolu, unuttuðum uyku zamanda.
Bu unuttuðum ümitte, sesin umuttu bana
Kavaklarýn elleri gökyüzüne ulanmýþ kim/sezgiselliðimizdeyken
Dallarýn dalgalanýþýný hayal et, kendini göðe ekle...
Derin bir nefes çekmeli kuzeyden, kum olmadan önce de...!
Gel rüzgar olalým, meltem ýlýklýðý yetmez bize
Gel þarký olalým!
Ezgisi, sözü,sesi, rengi...
Anamýzýn ninnisi gibi sallasýn bizi...
Beþiðimizde....
Ekim 2013- 23 Temmuz 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.