Sufle ver Ey Hayat

Sufle Ver Ey Hayat
Ya benim ol ya denizin ya da gökyüzünün alnýnda ýþýldasýn ürüzgar
Adýn gök yüzlerde saklý biliyorum
Ömrüm,adýna hayat dediðimiz günüm!
Saklý hatýralarda
Mora boyadým dünyayý
Kýrmýzým kayýp
Renklerim bulandý
fýrçalarým nehir diplerinde yosun tutuyor þ
Þimdide rüzgar kayýp
Ellerim boþ, kanýyor...

Sufle ver ey hayat
Sufle ver
Sözlerim k/ayýp
Dilim lal!
Sufle ver
Görmeyi istemeyen gözlere
Söylenilecek sözü olmayan dillere
Gösterilecek t/öz gönder
Dört yaným alevler içinde...
Umudu ilmek ilmek iþlerken
Yaþlý bir nine
Günýþýðý bahçesinde
Orlon iplerle
Hiç kullanmayacaðý el bezleri örüyor
Eller kayýp
bir cigaralýk duasý,bir çaylýk hasretliði olan gönüllerin dünyasýnda,
Masal anlatsýn istiyorsun birileri sana...
Sözler kayýp demiþtim oysa ...
Ve periler diyarýnýn insanlarý demsiz hayatlarýnýn paþa çayý açýk tavþan kanýna boyanmýþ evsi kalabalýðýnda dua ediyorlar þimdi,giderek koyulaþan karanlýða inat ve aydýnlýðý çaðýrarak...
O masallarda sürdürüyorlar ömürlerini
Hayat kayýp ve kaybolmuyor bir türlü hayatsuyu ilaçlar
dolaplar hemþireler iðneler hazýrolda bekliyor
oysa ömürler sýraya dizilmiþ
hayatlar kayýp
Babalar kayýp aranýyor gazete ilanlarýnda
baþýmýz saðolsun
Baþýnýz saðolsun
Ey günýþýðý bahçesi yýldýzlarý
Þimdi ben de kayýp ömrümün yýldýzlarýndan taçlar yapýp
saçlarýnýza takacaðým...
Ömrüm kayýp ve hazýrolda bekliyor hayat beni!
Sufle ver ey hayat!
Dilim lal
Sýraya dizilmiþ kabuslar,kelimeler kayýp
Yalnýzlýðýn ortasýndaki çeþmenin gökyüzüne fýsýldadýðý damlalarla temize çekilirdi hayat belki ama;heyhat !imkansýz diyor perde!"Bu da mý gelecekti baþýma?Bir þarký çalýnýr piyanoda,tuþlarla turnalar paylaþýr ritmi,gök yüzünüzde dans eder mavi , deniz ve ardýnda býraktýðý iz ve sonra unutulur rüya,riya...Ve bir vapurun izleðinde çýðlýk atar martýlar günle birlikte,demini tutturamamýþ bir çay sefasýzlýðýnda kararýr hayat ve kýrmýzý kaybeder kendini kendinden yine...Bu da gelir bu da geçer denilir teselli niyetine...
Sufle ver ey hayat
Kelimelerimi geri ver artýk
Lal ay sonatlarýný boþver boþver Tanrým
Bana dilimi geri ver...Atlar doludizgin ama dilim lal
Unutturma bana kendimi
Suflle ver hayat!
22 temmuz 2011 ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: