bildiðin kadýnlardan deðildi o, inan bambaþka biriydi!.. Nemrut’ta sabah güneþiydi sanki, Üsküdar’da akþamüzeriydi... asalet onda ete kemiðe bürünmüþtü, kadýnlýk onda level atlamýþtý... zarafet onda dile gelmiþti, Tanrý onda varlýðýný ispatlamýþtý... bir içim suydu da, bir seferde içemezdin... yerleþik hayata geçerdi konan gönlün, baþka bir yere göçemezdin... bir gamzesi vardý depderin, mülteci kuþlara barýnma imkaný saðlardý... hele bir saçlarý vardý upuzun, çarþambayý perþembeye baðlardý!.. þiirlerim ona yazýldý hep, adaklarým ona adandý... dedim ya, bambaþka bir kadýndý... kalbime dokundu, ruhuma sýzdý... kadýn diyorsam, yanlýþ anlaþýlmasýn sakýn!.. ben onu sevdiðim zamanlar, çýtý pýtý bir kýzdý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
MAHMUT TURAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.