sen aklýma gelince, beni bir titreme tutar, bir soðuk vurur... ruhumda bir fýrtýna kopar çok geçmeden, her parçamý ayrý bir yere savurur... önümü göremem ardýma bakmaktan, bir boþluða düþerim... bir boþluk ki uzay boþluðu, pek bir yer kaplamam... yüreðim yanar karýþmam, gözyaþým dökülür toplamam... sakallarým elime batar yüzümü avuçlarken, parmaklarým sancýr... on parmaðýmda on hýrs, uzanýr yüzümü týrnaklar... davudi bir ses çýkar kaval kemiðimden, ritim tutar uyluk... Sokrates’e özenir içimdeki çocuk, baldýran zehiri içmeye baþlar... ayaklarým geri geri gider, dizlerimden baþlar uyuþukluk... bir arpa boyu yol alamam ne etsem de, olduðum yerde kalýrým... olduðum yer, hiç istemediðim bir yer olur genelde... düþer gezi notlarý, inler naðmeler... sonrasý penceremde bir kuþ ölüsü, ceket giyinmiþ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
MAHMUT TURAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.