Hayatı gözlerinden içerim ben, mey gibi, Sensiz tüm mevsimler kış, baharımsın, yazımsın. Kaybolmuş bir âlemde inleyen bir ney gibi, Hüzün veren bir sesle, aşkı çalan sazımsın.
Gittin; sustu güfteler, sazlar gözyaşı çaldı. Hüzün dolu bir bulut, Güneşi esir aldı. Bu gönül öksüz kaldı, şiirler sensiz kaldı; Çatlamış topraklara yağmur gibi lâzımsın.
Sensiz sevda olur mu? Yaşamadım, bilemem. Kader, hicran yazmışsa, gücüm yetmez, silemem. Senle, her dert kabulüm, kurtulmayı dilemem; Sonu hicran da olsa, benim alın yazımsın.
Güfteyi ziyan ettin, besteyi haram ettin, Mızrabımı, sazının tellerinde inlettin. Bana hep yarım kalmış şarkıları dinlettin, Sensiz bitiremem ki; olmazsa olmazımsın...
Ünal Beşkese (2007)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.