MEVSİM ÇOK SESSİZ TABİP...

Aþkýn hýçkýrýðýna meftunum, tabip
Aþkýn hükmeden özlemine tutuklu.
Yedieminde unutuldu düþlerim ve yetmedi;
Yetemedim kimselere
Ýpliði geçiremedim iðneden
Annem uyuttu beni dizlerinde
Çünkü umuttum ben
Unutamadým da dünümü
Günüme hükmeden acýlarý taþladým
Ve yetmedi, tabip
Taþlandým da makbere gitmekti özlemim artýk
Bu saatten sonra.

Ne yumuþaktý dokusu mevsimin
Ne de rayihasý sözcüklerin
Unutulmuþtum iþte
Uðurlamýþtým bahar denen mevsimi
Uyuþuk mýsralarý da uðurladým
Uyuþuk kalmaya yoktu tahammülüm
Kimi insanýn da yoktu tahammülü:
Bana, sevgime, fýtratýma
Hükümlü olduðumdu gizem
Sükût deðildi de ikrardan.

Ufaktým çok ufak
Ufkumda kýzýl gezegen
Saçlarýmda dolanan renk
Týpký çocuk saçlarým gibi kýrmýzýydý gözleri
Gecenin
Ve öldürdüðüm nefsim.
Binlerce öðün atladým ben
Ve iþte zaferim
Açlýða tahammülüm
Ýnsansýzlýða kýrgýnlýðým
Tepkisi olmayan bir zümre
Beyit beyit sevmiþtim oysa ben
Her birini usulca sevip
Isýtmýþtým kalbimde
Mahþerde gömecektim de sevgiyi
Beklediðim kadar bekletmeden Rabbimi.

Ezkaza susarsa kalemim
Zaferiydi elbet iblisin
Oysa þerh düþtüðüm bir ibare
Aþkýn kök hücresinde saklý özlemim
En çok kendime ve çocuk kalbime
Issýzlýðýma ve þerefime kefilim.

Mevsim çok sessiz, tabip
Senden çýkmaz da sýr hani:
Bil de seni çok sevdiðimi
Göðsümde uyuyan sözcüklerim kadar
Hatta daha çok daha çok
Sevgisizliðine de kefilim ben âlemin
Çocuk kalbime sýðan milyonlar
Ýnsan olmak asla gelmedi de bana aðýr
En çok sevgisizlik koydu
Bir de bir de…
Boþ ver be, tabip:
Farz et ki ben bir düþüm:
Düþmedim de hani Rabbimin gözünden.

Gözümdeki yaþa da kefilim, tabip
Yasýmla istiþare ediyorum her gece
Þiir yazmak ne ki?
Þiir gibi yaþadýðým, gördüðüm
Kefen bezime de assýnlar üç beþ þiir
Hani olur da gün yüzü göremezsem bu saatten sonra,
Sandýðýndan da fazla içimdeki yetimin
Bozguna uðrayan hayallerini
Kim ise tefe koyan
Deðil nefret etmek
Yeltenmedim dahi sevgisizliðe
Bir ucube düþ ki askýntý bunca þiire
Hüzün bataðýnda gemim
Su aldým da çoktan en dibinden
Gel gör ki görevime sadýk bir kaptaným
Henüz terk etmedim gemimi
Gel gör ki;
Bu aþk beni neyledi.



Sosyal Medyada Paylaşın: