BAŞIMDAN AŞAĞI ŞİİR DÖKERKEN...

Gördüðüm kadarým.
Bir rabýta.
Bir hece.
Bir nokta.

Oysaki büyüktü düþlerim öncesinde
Düþmeye ne hacet gözden
Görülmediðimin þeceresi
Ettiðim her yeminde saklýydý duam
Aþkýn penceresi
Kibirli bir pencere kolu
Ýçime doluþan ruhu
Uyutmakla iþtigal
Unutulmanýn da güncesi.

Sezi ýrmaðýnda lal bir hece
Neydim deðil de
Ne olacaðýmdý elbet düþen kýsmetime.
Son bir tevazu
Belki de yaygara koparan bir inilti
Geçirdiðim her nöbet de deðildi üstelik
Ne iþkillendiðim ne de hazýr ol’da beklemenin
Garantisi.

Baþýmdan aþaðý þiir dökerken
Tökezlediðim her lahit
Belki de kayýp kunduram
Ýhbar ettiðim iç sesime meftun
Bir rüzgâr ki kollarýný açýp
Sessizliðimi kucaklayan bir baþkaldýrý.

Ne minnet ettiðim
Töhmet altýnda kalsam da kimi zaman
Uyruðu yoktu iþte acýlarýn
Aþka ket vuran mevsimin de kanatlarýna
Dokunan dolunay
Ufkumda s/üzülen ne çok i mge
Tahakküm altýnda hayat gün ve gece.

Konduðum kýrýk dal
Varsýn olsun da maruzatým yalnýzlýk
Düþen gecenin gözlerinden
Düþ irisi bir sevda
Katlarýnda aradýðým nice gerçek
Belki de gözüm açýk gördüðüm her rüya
Uyumakla unuttuðum
Unutup da yorulduðum
Afakanlar basarken mehtaba
Sezilerimden damlayan her hezeyan
Kanadýðýma dair yok da tek gerekçe.

Kaydýðým zeminde
Tebessümler doðuran umudun bekasý
Sancýlý geçen günden geride kalan
Bir uðultu ve yenilgi
Yarýnlarý dikerken þiirin cebine
Varsýn unutulayým bir köþede istenildiði zaman.

Sosyal Medyada Paylaşın: