Su akar ya hani ele avuca sýðmaz yol bulursa akar akar
sen de yýlankavi bir süzülüþ ve incelikle yol bulur yüreðime akardýn seni tutmak ne mümkündü
komþu kýzý Meriç duvarlarý bitiþik bir bahçenin bir yanýnda sen bir yanýnda ben çocukluk yýllarýmýz/ ve haþin bir rüzgarýn savurduðu iki komþu
ve þimdi ben maziye dönüp harabolan bu bahçede izlerimizi arýyorum
içine kapanýk bir çocuktum hep bir þeyler karalýyordum bu yüzden senin için alay konusuydum seni o eski seni yazmak olanaksýzdý yazamazdým
çünkü ne yazsam sana haksýzlýk olurdu yazsam da bir kaç gün dilinden düþürmez alaycý bakýþlarla çevremde dolaþýr dururdun senin aþký bir baþka dille anlatýþ þeklindi
açýk verirdin yani bunu bildiðin için de hýrçýnlaþýrdýn
en az bir hafta asýk suratla gezdiðini saymazsam hep güler yüzlü naif ýþýl ýþýldýn
sen ne fahriye ablaydýn ne de Annabelle
uçsuz bucaksýz bir nehir asla ulaþamayacaðým uzak bir kenttin
adýný ilk sorduðumda söylemem dedin ýsrar edince de Meriç demiþtin komþu kýzý Meriç
maziyi mazide seni aradým durdum þimdi harabolan bu bahçede
göklerden inen bereketli yaðýþlarla taþkýnlara sebep olan çýlgýnlýklarýna beni de ortak ederken sen belki bir parça Annabel’din yalnýzlýklar perisi Bulgar kýzý
Yüksel Nimet Apel 1.Temmuz.2019.Pazartesi.Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.