Münacât

Günlerim tükendi, ömrümden ömür gitti
Ümidim yeþerdi adýný andýkça Rabbim
Feryadýmý duyan ya Rahmet-i Ýlahi!
Dilim susuyor, gönlüm yandýkça Rabbim!

Darlýkta bir tesellim; dualarým var sana,
Güldür yüzümü, dilim söylesin þükürler sana,
Nebatat, hayvanat, her þey inanýr sana,
Aklým þaþýyor, durgun aðaçlar sallandýkça Rabbim!

Þiirler Sen’den, sözler Sen’den, kitaplar Sen’den
Günler Sen’den, aylar Sen’den, yýllar Sen’den
Varlýk Sen’den, yokluk Sen’den, açlýklar Sen’den
Gelir Sen’den... Adýnla ben na’rlandýkça Rabbim!

Fâniyim, âcizim, bî-çareyim; günahým çok,
Dertliyim, kederliyim, hastayým; ah u vahým çok
Günahým var, suçum var, kazam var; ahým çok
Ýzahým yok; sürekli insanlara inandýkça Rabbim!

Sosyal Medyada Paylaşın: