KUMRAL HECELER
paslý bir geçmiþi eritirken çocuksu sevinçlerim
yâd ettiðim ömrümü çalýyor kýrgýnlýklarým
yine bir veda mý geçiyor aðaran saçlarýmýn bahtsýzlýðýndan
aðlamak istiyorum anne boynu bükük karanlýklarýn ardýndan
orada bir sen mi beliriyor yoksa
umudum sarýp sarmalarken sarhoþluðumda geçmiþimi
o gözleri hangi bahar siler çýkmazlarýmdan
bu keþmekeþ neyin vizyonu kurgularýmda
sendeleyip fýrtýnalarýnda kavuþmak ay ýþýðýna
bu yeni yangýný söndürmek kolay mý vicdan yoksunluðunda
kendimle kalarak dalýp gitmek sonsuz vartalara
ekþi bir yüz belirtisi verir ahengini misliyle yalnýzlýða
ve bu senden kalmýþ bir anýdýr en son anlara
göðsünü siper et anne ölüyor gençliðim ruhunun üstüne
yaklaþýrken ayrýlýk filizlenen topraðýnda buz gibi bir akþamüstü
terk ederken güneþ ýþýðý þehri büsbütün bir akþamýn koynuna
oðlum diyerek sýzlatýyor yaralý kalbimi ince bir serzeniþle
yapma evladým sonu yok bu iþlerin yazýk etme kendine
bak yaþýn da geçiyor artýk ekmek tutsun elin
hem evlendiririz seni hayýrlýsýyla kýsmet olursa
yarýn ne ben ne baban olmayacaðýz yanýnda
ahh garibim neler çekersin o mutsuz geceler yalnýzlýðýnda
bir vesvese ile çareler tükenmiþ gibi hissedersin
kýrýlýr ümidin gelip çatan son aðrýlarýna
yeniden baþlamak gerek belki yeþermesi için ümitlerin
cývýltýlarýyla kuþlarýn sabah neþesinde kumral hecelerde
bir beka arzusu çýnlar kulaðýnda her þeye inat
yaþamak altýn harflerle yazmak yazgýný kabul olmuþluðunda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.