kelamlar biter günler biter ömür biter de ölüm akla gelmez kimse burnunun ucunda açan kara gülden ölümü koklamaz koluna girmiþ de selasý okunmaz açýk seçik baþlý baþýna ölümdür de meftasý tabutu topraðý yoktur yüreðin penceresini açýpta kimse ruhuna bakmaz sanýrlar ki her ölüm bedenli oysa bedensizdi ölümlerim ruh gibi umut gibi çürümüþ yongasýz dalsýz budaksýz kara bir çalý çöreklenmiþ öyle taslý taraklý tüm odacýklarý istila edercesine bedensiz di boyutu,ismi,cismi yoktu üstelik kimse bilmez içimde kaç ölüyle yaþar yaþamaz günü solukladýðýmý ömrü yaprak yaprak döktüðümü daha kaç kere ölünür ki kimse bilmez bilmedi bilmeyecekte Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.