İBRET AL

Yaratýlmýþ ne var, canlý ve cansýz
Gördüðün her þeyden, düþün ibret al.
Yoktan var eylemek, nasýl bir þeydir?
Gördüðün her þeyden, düþün ibret al.

Birbirine, benzemeyen benizden
Farklý farklý sesten, parmak izinden
Yýldýzlardan, hem karadan denizden
Gördüðün her þeyden, düþün ibret al.

Her þeyi gýdasý, bil ki Rezzak’tan
Ulu çýnarlardan, küçük burçaktan
Denizde gemiden, gökte uçaktan
Gördüðün her þeyden, düþün ibret al.

Çoban olup, kör nefsini güdersin
Nerden, niçin geldin; nere gidersin?
Mâlâyâni, boþ þeyleri didersin (*)
Gördüðün her þeyden, düþün ibret al.

Ýyiye, güzele…; baþlasýn akýn
Ömür bitmek üzre, ecelin yakýn
“Boþ ver” deyip geçme, geçme sen sakýn
Gördüðün her þeyden, düþün ibret al…!!!

23/06/’20
Hanifi KARA

(*) Ditmek: (Mah.) Karýþtýrmak, deþmek, parçalamak…

Sosyal Medyada Paylaşın: