KARANLIĞIN AYDINLARINA

Halkýný hakir görür milletine yabancý
Kendini “entel” sayar karanlýðýn aydýný.
Ahdine sadýk deðil kâl-u belâ’dan beri
Verdiði sözden cayar karanlýðýn aydýný.

Bu milleti boþ sanma sizleri iyi tanýr
Sen kendi küllüðünde ister ür ister anýr
Rüyâda kâbus görse halký da öyle sanýr
Her þeyi tersten yoyar karanlýðýn aydýný.(*)

Bülbülün mîzacý bu sitem edermiþ güle
Ne olursun sen sen ol, gerçeði getir dile
Medeniyet adýna moda silahý ile
Kadýný, kýzý soyar karanlýðýn aydýný.

O kutsal deðerlere çatmayýnca duramaz
Uðramamýþ semtine; ne oruç ne de nama
Binmiþ þeytan atýna; Kitap, Sünnet tanýmaz
Her an nefsine uyar karanlýðýn aydýný.

Kýyam eylemek gerek ilçesiyle, iliyle
Yoksa bizi yok eder borasýyla, yeliyle
Yeter ki fýrsat bulsun hem eliyle, diliyle
Her çeþit küfrü yayar karanlýðýn aydýný…

24/06/’15
Hanifi KARA

(*) Yoymak: (mah.) Rüyâyý tâbir etmek, yormak
Sosyal Medyada Paylaşın: