Zaman öteliyor kuþ/kanatlý vakitleri Daraðacýna asýlan masallara sobeleniyor ruh Kýymýðý batan boþluk Bir de aynadaki ben’im.. Galiba en çok da bu aralar Kendimin kendiyle hasbihal ediyorum Nehirler akýyor dünya denilen kuyudan Kök salmýþ dallara bakýnýyorum Uzayýp birbirine dolanan bacaklarýna
Uzaðým dokunuyor kalbimin kýyýsýnda bir noktaya Sessizliðin üfürdüðü perdeyle hep dokunuyor ya Ýþte o zaman biraz gamzemdeki gül papatya seviyor Ýçimin sýzýsýntýsýnda akýþkan yara Yol oluyor Ýz oluyor Sýrra kavuþumuna Ki, Yürümek zor gelmiyorda Ayaklarýmý kesecek diye korkuyorum dünya Ruh takviminde öyle uzaktan Öyle mavi seviyorum Yeþil bir geceden seni
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.