BABA

her sene,
yaz gelende...
aklýma,
sen gelirsin baba...
kimi görsem,
kazma kürek var elinde!..

sen aklýma gelince de,
aklým gider...
kalem tutmayý öðrettiðin güne gider mesela,
gül dikmeyi öðrettiðin güne,
araba sürmeyi öðrettiðin güne...
derin bir ah çekerim ardýndan,
kahrederim öldüðüne!..

öyle içten dualar ederim ki sana,
dünya bir tur daha döner,
yüzün suyun hürmetine!..
koþar bir kadýnýn eteðine sýðýnýrým sonra,
anama yani,
senin kutsal emanetine!..

geçim derdine düþtüm,
içinden çýkamýyorum baba...
mezarýna gelemiyorum nicedir,
ektiðim çiçekler açtý mý acaba?..

en kýsa zamanda,
en kýsa zamanda ama...
gelip topraðýna yüz süreceðim,
bugün söyledim anama!..
geleceðim söz diyorum,
geleceðim anamý alýp yanýma!..

biliyor musun baba?
parklardan korkuyorum da,
mezarlýklardan korkmuyorum þimdi...
bir söz var ya hani;
"mezarlýktan korkanýn,
sevdiði ölmemiþtir" diye...
Sosyal Medyada Paylaşın: