’’ey ayrýlýða gebe gece!! ne desem sûreti ar’sýz.. ne yazsa divit a s k ý n t ý hicrâna..’’
ve ey sen arlanma bilmez ve ey sen uslanma bilmez dem vurma sevdadan unutulmuþluðun mühürlendi artýk!
..
kusursuzdu can yurduma son bakýþýn boynuma karakýþlar mesken kurarken fýrtýnan gönül kafesimin sýrrýný yýktý geçti.. þimdi eylenme baþ ucumda durma sen git! ben toplarým ardýnda kalanlarý..
kirpiklerimden dökülürken sevmelerin sanma sarýlýrým gittiðin yollarýna dilime yama olurken sözlerin kaygýlanma.. þimdi eylenme baþ ucumda duyma sen git! ben çekerim gözüme sürme diye kahrýmý..
..
deva ararken ellerim menzilinde ölüm düþlerinle kýrdýn gök kubbemi zindanýn vuslatý dilenirken hekimden kýrýldý sesin tam orta yerinden haydi þimdi doðrul yerinden çek soluksuz nefesi derinden son kez bak olduðun yerden.. gör! nasýlda yaktý kýzýl renklerin alacasý tasalanma.. þimdi eylenme baþ ucumda bakma sen git! ben merhem olurum ufalanan kalbime..
.. ..
’’artýk ürkmüyorum.. zift kokuyorsa her manzara küflü bir gün merhaba desede yüzüme pusulada yine ayrýlýk nifaklarý cirit atsada titremiyorum yokluðunda..’’
Belma
Sosyal Medyada Paylaşın:
KARACA. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.