vicdan emanet yükü bilirim.. elest bezminde yemin eden evliyânýn gözlerinde düþerse beyitlere fecr kýzýllýðýnda yeniden doðar mevsimlere...
.. ..
emaneti kaldýramayan göklere meylim.. sýzlatýyor zaman emiyor gayyanýn kan yangýný söyle! yokluðun matemi kaç vardiya? kaç zincir berelendi dehlizlere?
þimdi... suskunluðumu da bohçalayýp içimdeki vebalý akþamlarla en çok anneme yakýþan aðlamalarla nârýna düþeceðim
birazdan .. evet birazdan bir yaðmur tanesi gibi.. her vakte aksýran rüzgar gibi..
sandukalara kaldýrýlmýþ cesetler dudaklarým ’tan vakti’ fersiz.. her adýmda yara bere içinde..
çoraktýr yüzümün öksüz tabakasý þefkati ar bilip öp kederimden nefessiz þimdi.. ben omuz baþýnda ölüþümü haykýrýrken topraða.. avuçlarýmý iþgal et yanýbaþýnda kavrulsun zifiri kýzýldeniz..
mahzun odalarda baþý okþanmýþ yüzü kan tutan bir çocuðum þimdi budanan dal parçalarý gibi ellerimde zaman.. sýðýnmýþken çaresiz yusuf’un mintanýna cennet bilmiþim züleyha’nýn aþkýný ..
’’göðe çizdiðim yemyeþil sonsuzlukta ben sana s u s u y o r u m..’’
Belma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KARACA. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.