Doğanın Sesi

Üstte bir koruluk, altta bir pýnar,
Seslenir ovaya haydi gidelim!
Koþulsun yýlkýlar, vurulsun nallar,
Toprak uyanmadan haydi gidelim!
Yeþilin baðrýnda bekleyenler var,
Kýmýldansýn orman dinsin bu hasret.
Gözleri ufukta bekleyenler var,
Çaðlasýn dereler, çaðlasýn rahmet.
Hiç anýlmasak da biz bahtiyarýz,
Yeter ki solmasýn renk renk çiçekler.
Gül suya kandýkça biz bahtiyarýz,
Kalkalým! Gidelim! Birisi bekler.
Dal dal yükselelim,
Meþeler omzunda.
Göðe seslenelim,
Haydi! Gün doðsun da.
Yine gölgemizde türkü söylensin.
Yine baðrýmýzda Leyla süslensin.
Dal dal yükselelim,
Meþeler omzunda.
Göðe seslenelim,
Haydi! Gün batsýn da.
Mecnun’un sesi var eðil toprakta,
Duysaydýn gezmezdin bir gün ufukta.
Sen de terk etmezdin toprak anayý,
Sinende taþýrdýn elbet doðayý.
Toprak candýr, aþktýr, her taþ vatandýr,
Üstünde her iklim inan bahardýr.

15.6.2020
Muhammet KÖÇEN
Sosyal Medyada Paylaşın: