Muştu

’’diz kýrmýþ gusülsüz haramiler
zil zurna hayatýn sarhoþ zebanileri!’’

sahipsiz kýsraklar
dilimi mezat’a sürenler
insan soyunun sefaleti..
ömrün hasatý kalkýnca gör sen beni
__


ben sözümü dilden esirgemedim
kalemimde boðuk i mgeler
küf tadýdýr..

ahde vefasýz bir hulâsa hayat dediðin
sana vaad ettikleri
ehil bir hançer gibi
önünde ifþada





beklersin ki baþkasýnýn bahçesinde açan çiçek
senin de avuçlarýnda yeþersin





uzansan da reva görülmemiþ ise sana
tutamaz
tutunamazsýn
..
..

doðumun muþtudur
yaþantýn kör bir sabýr kuyusu


bir yanýnda herkes gibi olaðan düþler
ekmek gibi su gibi yuva gibi sýcak gibi


bir yanýn dikenli patika
samimiyetti sevgiydi þefkatti hayaldi


tekerrürü olaðan dýþý
denk gelinip
eksildikçe çoðalan hevesler


þerham þerham yol alýrsýn
bungun bir halde ve balçýk içinde


ölümün mazbut olsun istersin ama
çoðu kiþi gibi
rüsva ve süklüm püklüm gelirsin
muhtemel sen de o güne


bir aþüfte gibi cüretkarca sergiler kudretini ölüm
sýrnaþýk bir muktedir gibi nefesi ensemizde



ve ben..


karamsar þiirlerin baþrol oyuncusu
hayallerdeki kar tanelerini eritmekle meþhur kiþi

baðrýndaki kuþu yitirmiþ
þah damarý kesik bir orman gibi
dýþtan bakýnca kalabalýk
içinde ebediyete kadar yalnýz


kendi sonunu hazýrlayan meçhul zebani


yürüyoruz ölümle el ele
neslini kaybetmiþ bir yabani gibi
..

’’zehrini kusar zaman yatsý vaktine’’

Belma.
Sosyal Medyada Paylaşın: