Yedi kabir azabı

’’müstesna bir yazgýydý bizim ki
bir serçenin duasý ile kýyýlara vurdu
mýzrap düþtü..
ýþýðý söndü vakitlerin..’’

___

tan aðarýyor baþýmda..
ah âþký bilmez züleyha,bir tas su’ya hasret giden hüseynik
yedi gece
yedi zindan
yedi cihan
yedi kabir azabý
ve yusufun halleri
göðüs kafesimden vurulmuþluðumdur
þimdi haþyetle kapansada bu perde
melanet hýrkasýný giyen münbit bir acýdýr..

dilimde ne varsa kanser mühürlü
ve varsa gökler adýna
göklerden inen
sebepsiz deðildir kývrýmlar
cümle cümle kýrgýnlýk...

öyle ki
avazýma vura vura tek ikrarým
þüphesiz bu âlem sözlere sýðmaz !..
kara kýþ varsa benimdir
benimdir i mgesi kýrýk harfler
bozuksa imlasý ilhamýmýn
dilimin silikliðindendir..
...
.....

ben
çekmiþtim gözlerimin libasýný
çýðlarca üstüme yaðan sübyanýn ahý
üstüne and olsun ki
bugün hatýrladým...
unuttuðum vâkit dirildim. ’’

kabilin eti süründü
saltanatý taþ kesildi firavunun
kendi krallýðýna küsen gök !
içimde ki iblisin kýmýldamasý bu

yaka paça sinesi zikir ile yanan
bu yapraklar..
bu çiy..
kisvesi gözümde bir öksüz !
usanan dilime and olsun ki
bugün hatýrladým
unuttum kaf-daðý tâatlarýmý

çehremde saklanan illegal tevbeler
unuttum topraðýmda ki katliamý
ve ben cenabet su’larda saðanak saðanak aktým
ey benim aðzýma sýðdýramadýðým korkum
kaç ceset
kaç kör saðýrsýzlýk
sýðacak gölgene..

usulca kaburgalarým sardý
ruhumun kadrajlarýný..
þimdi ecnebi bir garipliktir solumda yatan
inþasý dibine kadar atan
bir nefes!
mükrim bir sahtekarlýk
yâdýmdaki sürgün!
ve ben
üç kez boðazýmdan vuruldum
üç kez avurtlarýmda gördüm
ateþin dölünü ..

..

dokunma !!
mahremiyetin semâsýnda ahrâz çocuklara..
bakma !!
kalbimin yanýk silsilesi ateþden köz..
bilme !!
dilimin istifi zifir-i kan..

..

muzdârip bir kadýnýn n’isyan bakýþý acýyor
acýtýyor dizlerinden
öfkenin gurûbu ..
bu evrende düþer bedenime hapsettiklerim
kýzýldýr bu kent

bendimi aþýyor artýk
kendi terkisinde hâr gibi yanan...
yürek odaðým dört nala
ve
ömrüm periþan
..

sýzlanan dualar içinde vîran sâdr-ým
mahrem içinde iblisler destursuz
susamýþ münker ve nekir..
ey benim adýmýn ilk hecesi mavzerler ayýrýyor
can cekiþiyor suskun cümlelerim
yutkun þimdi içinde kaynayan bu cehenneme
mavilerimiz musallada..

’’kàlû belâdan beri tüten günlerin kahrý,
sýðmýyor, sýðýnamýyor kalbime..’’

Belma.
Sosyal Medyada Paylaşın: