Mevsim; Ýstanbul bahârý, Rüzgâr gözlerince mâvi, Sen kucaðýmda hafif, Sevdân yüreðimde bir baþka aðýr. Aðaçlarda salkým saçak mutluluk, Saçýn dudaðimda tel tel, Ben, ölesiye âþýk, Sen, öldüresiye güzel...
Mayýs avcumuzda sýcak, Gün, üzerimizde bahar... Güvercin kanatlarýnda gümüþ rengi bir güneþ, Soluduðumuz hava; buram buram umut. Üzerimizde gülümseyen tozpembe bir bulut, Ellerimiz; yeþeren zeytin dallarý, Sevgi, gözlerimizde ýþýk ýþýk, Sen, öldüresiye güzel, Ben, ölesiye âþýk...
(1955) Ünal Beþkese Hikayesi:
SANKÝ SÝZ HÝÇ 18 YAÞINDA OLMADINIZ MI? Bu þiiri 18 yaþýmda yazmýþým ve dün gece,Teknik Üniversiteye hazýrlýk notlarýmýn arasýnda buldum. O zaman buna bir isim koymamýþým.Þimdi de,18 yaþ coþkusuyla yazýlmýþ bir þiire,72 yaþýn yýlgýnlýðýyla bir isim eklemeye kýyamadým ve bu þiir de isimsiz kaldý...... Ünal Beþkese (15/03/2009)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.