Azmedip gittiðim dünya yolunda
Bir ömür tükettim, geldim sonuna
Gittiðim bu yolda, yýllar geçerken,
Bilseniz ne çok iþ, geldi baþýma.
Genç idim, baþýnda yola çýkarken
Yorulmak bilmezdim, yolda giderken
Bir rahvan at gibi, koþmuþ dururken
Yoruldum, sonunda geldim bu güne
Bir ömür bitirdim, nice yollarda
Gittim’ de yýllarca, heybem sýrtýmda
Yoruldum en sonra, yolun sonunda
Yaþama azmi yok, þimdi içimde
Þimdi ben sorarým kendi kendime
Sen nasýl koþtun’ da geldin bu güne
Bir cevap veremem, gider gücüme
Bitirdim bir ömrü, çünkü yollarda.
Düþünür dururum, þimdi halimi
Hiç kimse gelmez’ ki döksem içimi
Yalnýzlýk içinde, kendi kendimi
Avutur oldum ben, ömrün sonunda.
Kul Yüksel, yalnýzlýk çekip dururken
Dost arar dökmeye, dertli içini
Ömrünün sonunda, ah of çekerken
Soran yok, dostlardan, onun derdini
Ahmet Yüksel Þanlý er
08 Haziran 20