Of, of

Of, of.
Yine daldý gitti, maziye gözlerim,
Ömrümün sonbaharý gelmiþ, bir günde
Piþmanlýklarým var, piþmanlýklarým þimdi gözlerimin önünde
Yanmakta caným.
Yanmakta ilkbahar gelmiþ bir günde.
Mevsim ilkbahar amma, neyleyim baharý ben
Benim için mevsim son baharsa,
Of, of.
Neyleyim ben.

Zoruma gidiyor, zoruma maziyi düþünmek
Sanki vurdular, beni
Kanadý kýrýk bir kuþ gibiyim, ömrümün son baharýnda ben.
Of, of.
Neyleyim ben.
Zor gelir oldu, zor, artýk bana oturmak kalkmak.

Hep, düþünür oldum.
Neyi dersen, geçmiþi düþünür oldum ben
Gelecekten yana, kalmadý benim artýk umudum.
Kalmadý.
Of, of.
Neyleyim ben.
Ömrümün geldi son baharý
Ömrümün sonunda, yaralý bir kuþ gibiyim ben.

Ahmet Yüksel Þanlý er