Müstezat’ýn sözlük anlamý ARTMIÞ-ÇOÐALMIÞ anlamýna gelir. Buradan yola çýkarak, Gazelin her dizesine, kýsa bir dize ekleyerek oluþturulan nazým þeklidir. Müstezat, uzun ve kýsa dizelerden oluþmaktadýr. Uzun dizeler aruz ölçüsünün “Mef’ûlü Mefâîlü Mefâîlü Feûlün” kalýbýyla, kýsa dizeler “Mef’ûlü Feûlün” kalýbýyla yazýlýr. Kýsa dizelere ZÝYADE denir. Anadolu’da yazýlmýþ ilk müstezâd örnekleri XIV. yüzyýl þairlerinden Seyyid Nesîmî tarafýndan 14.yy’da yazýlmýitýr. Servet-i Fünûn þairleri bu nazým biçiminin bilinen vezin ve kafiye sisteminde birtakým deðiþiklikler yaparak serbest müstezâd adý verilen yeni bir þekil denemiþlerdir. Müstezâd halk edebiyatýnda yedekli, ayaklý adlarýyla çok kullanýlmýþ bir nazým biçimidir.