Ýnsan yaþlanýnca hayal eder geçmiþi
Dökülür keþkeler, bir, bir yaþantýsýna
Ve
Keþkeler çýktýkça karþýsýna,
Bir hüzün sarar içini.
Keþkelerle ölür, keþkelerle dirilir insanoðlu
Ýnsan yaþarken ömrünün sonbaharýnda!
Ýnsan yaþlanýnca hayal eder geçmiþi
Kiminde güler, kiminde aðlar
Geçmiþte yaþananlar gözlerinin önüne geldikçe.
Ve!
Keþke der bazen.
Piþmanlýðýna yanar
Ýnsan yaþarken ömrünün son baharýnda
Ýnsan yaþlanýnca hayal eder geçmiþi
Sýk, sýk dalar giderdir uzaklara
Düþünürken gözleri görmezdir hiçbir þeyi.
Ve
Birkaç damla gözyaþý döker
Saatler geçer
Sessiz çýðlýklarýna aðlar.
Ýnsan yaþarken ömrünün son baharýnda
05 Haziran 20
Ahmet Yüksel Þanlý er