HİKMETİ İLAHİ

Nice açlar gördüm, gözü tok idi.
Hakkýn taksimine razýydý dünden.
Nice toklar gördüm, þükür yok idi.
Gözleri dönmüþtü öfkeden, kinden.

Rýzký taksim eden Ýlahi kudret,
Kiminde ganidir, kiminde nedret,
Bundaki hikmetten almalý ibret,
Keramet bekleme insandan, cinden.

Ýlahi kelamý okuyup ders al,
Nefsini dizginle, tefekküre dal,
Batýl inançlardan daim uzak kal,
Mahrum kalma sakýn ilimden fenden.

Kimisi varlýklý, kimisi fakir,
Kimisi isyankâr, kimisi zakir,
Kimseyi kýrmayýz, görmeyiz hakir,
Hikmeti anlayan ayrýlmaz dinden.

Verilen nimetin tut hesabýný,
Fakirin hakký var, bil nisabýný,
Resul’ü örnek al, sev ashabýný,
Kýrk, elli vermeyle, eksilmez binden.

Bu dünya fanidir, olmaz sana yâr,
Her emrin, yasaðýn bir hikmeti var,
Bunlara uyanlar edecektir kâr,
Azýðýný gönder, mutlaka önden.

Kul hakkýný öde, görmeden zoru,
Ondan çýkacaktýr belki ilk soru,
Hayýr, hasenatla kendini koru,
Fýrtýnalar eser, bir gün her yönden.

Geride kalýyor servetler, mallar,
Beka âlemine çýkýyor yollar,
Bundan azade mi birtakým kullar?
Ruhlar uçup gider, elbette tenden.

Sabri Koca


*Gani: fazla, bolluk
*Nedret: az, azlýk
*Zakir: zikreden
Sosyal Medyada Paylaşın: