MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

EVLAT ACISI
Sabri Koca

EVLAT ACISI




Bir ana, babanýn en zor zamaný,
Evladý topraða verdiði andýr.
Kesilir dizinde bütün dermaný,
Gönülden damlayan ah-ý figandýr.


Evlat acýsýna yürek dayanmaz.
Kor düþse kalbe, bu kadar yanmaz.
Gözyaþý sýcaktýr, soðukta donmaz.
Murada erenler; ehli bihandýr.


Nasýlda gitmiþti; buruk, vedasýz.
Duvara bakarlar sessiz, sedasýz.
Yaradan duyarmýþ; harfsiz, nidasýz.
Tek sýðýnacak yer; ulu divandýr


Feryadý sessizdir, kaldýramaz baþ.
Gözünde süzülür sicim gibi yaþ.
Teselli edemez hiçbir arkadaþ.
Hakka arzuhali; sabr-ý nihandýr.


Hüzün yaðar sanki ruhsuz taþlara.
Dünya sükut eder, döner kýþlara.
Hakim olunamaz akan yaþlara.
Nasýl aðlanmasýn; giden civandýr.


Gök kubbe yarýlýr, üstüne çöker.
Gizliden gizliye derin ah!. Çeker.
Rabbine sýðýnýr, boynunu büker.
Ýmtihanýn yeri; dâr-ý cihandýr.


Sabri Koca

*bihan: iyiler, iyi olanlar
*nida: seslenme
*nihan: gizli
*civan: genç
*dâr-ý cihan: dünya

(Acýlarý tarif etmenin zorluðunu bile, bile; genç yaþtaki evlatlarýný topraða veren ana, babalarýn duygularýna tercüman olabilmek için yazýlmýþtýr.)



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.