Sürme miydi ey caným, kirpiðine sürdüðün, Sürmeliydi gözlerin, ona ne lüzum var ki? Yetmez miydi ey caným defterimi dürdüðün, Kýrýcýydý sözlerin, buna ne lüzum var ki?
Hasretle yollarýný gece, gündüz gözledim, Dile düþmesin diye sevdamý hep gizledim, Þimdi üstünü örtüp elim ile düzledim, Mezarýný sen kazdýn, bana ne lüzum var ki?
Birazcýk mutluluktan niçin çabucak býktýn? Suçu üstüme yýkýp, hemen geriye çýktýn, Cümle âlem içinde gönül evimi yýktýn, Kervan geçmez bu yolda, hana ne lüzum var ki?
Yürekte ihtilal var; hem silahsýz, hem kansýz, Avare geziyorum; yersiz, yurtsuz, mekânsýz, Sevgim yürekte baki, onu sökmek imkânsýz, Tek taraflý bir sevda, sana ne lüzum var ki?
Þikâyet etmiyorum, þunu bil ki zordayým, Silahlarý býraktým, ruhumla hazardayým, Ýntikam mý niyetin, iþte bak huzurdayým, Ýlmeði at boynuma, kana ne lüzum var ki?
Tehlikeli yollarda korku duymadan gittim, Bazen daðlarda yattým, bazen imdada yettim, Niþanlarý daðýttým, makamýmý terk ettim, Vefasýz bu âlemde þana ne lüzum var ki?
Ýki kurþun yemiþtim, fazladan yaþýyorum, Ecelim mi gelmemiþ, halime þaþýyorum, Coþtu yine yüreðim; çaðlayýp, taþýyorum, Kýyamet koptu zaten, cana ne lüzum var ki?
Sabri Koca
*Hazar: barýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.