Gazel “kadýnlarla aþk ve sevgi üzerine sohbet etmek” Anlamýna gelmektedir. Türkçe sözlük karþýlýðý da bu olduðu ifade edilir. Divan edebiyatýnda “aþk, sevgi, kadýn, sevgilinin güzelliði, vefasýzlýðý, ayrýlýk, þarap, bade” gibi konular üzerine yazýlan þiirlere “gazel” deniyor. Gazel, Divan Edebiyatýnýn en yaygýn, en sevilen nazým biçimidir. Gazeller, Halk Þiirindeki “koþma”lara benzer. Beyitler halinde yazýlýr. Gazelin ilk beyti kendi içinde kafiyeli, diðer beyitlerin ise birinci mýsralarý serbest, ikinci mýsralarý gazelin ilk beytiyle kafiyelidir. Gazelin kafiye örgüsü “aa xa xa xa…” þeklindedir. Gazeller en az 5, en fazla 15 beyitten oluþur. Matla: Gazelin ilk beytidir. Makta: Gazelin son beytidir. Mahlas Beyti: Þairin mahlasýnýn (þiirlerinde kullandýðý takma adýnýn) geçtiði beyittir. Beytü’l-gazel: Gazelin en güzel beytidir.
NE ÇARE
Aðlarým ben, sýzlarým ben, yok çare Hangi güller, açtý gör bak, gülnâre
Çölde yelsin, savrulursun, kum gibi Baksa görmez, sýr da deðil, göz hare
Derdi verdin, kalbi kýrdýn, ey zalim Aðlarým dost, ýstýraplar, dil yâre
Dur demiþtim, anlamazsýn, sen beni Görmüyorsun, sözlerinden, kalp pare
Bak Lüzumsuz, söylüyorken, derdini Sen ki vurdun, can evimden, emmâre