MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Etiyopyalı Çocuk Bir BaŞka Çocuk ve Bir BaŞka Ben
mimoza2023

Etiyopyalı Çocuk Bir BaŞka Çocuk ve Bir BaŞka Ben



PARAMPARÇA ÞÝÝRLERDEN
KANATLARIMDA RÜZGÂR

Yalnýz bir çocuktum ben
Kalbi dilinin ucunda
Sevgisizlikten ölebileceðimi söylemiþti
pis/kiyatristler
Oysa ben ve yaramaz kalbim oradaydý
Herkes biliyordu !
Ben biliyordum !
Ölmeyecektim,içimde garip bir açlýk

O gölge oyununda nedense herkes yenik gülümsüyordu aynalara
Yetimsever kalabalýklarýn ortasýnda ellerimiz çýplaktý
Ve uzaklardaki annem hiç bu kadar yakýn olmamýþtý !

Yitik anýlarýn gölgesinde dinlenirken, uykularda eksiliyorduk….
Uykularda eksiliyorduk, biz olmaya çoðalýrken
Suskun yaz yaðmurlarýnýn özlemini taþýyordu mavili kadýn bakracýnda, kavuþturuyordu bizi topraða,
Bileklerimizdeki þahane sancý, ah o lâlsumaigölge,
ah o gölgede dal,
dalda umut ve kanatlarý güvercinlerin !
Ah o hiç eskimeyen þarký !
Göðün bitimsiz çaðrýsý
Çaðýrýyorlardý bizi
Doðuruyorlardý bizi
Öldürüyorlardý !
Biz diye bildiðimizi !
Ölmeyecektik biliyordum
Annemin memesine yaslamýþtým yanaðýmý,dudaklarýmý dayamýþtým memelerine,emiyordum.

Yüreðin tanrýsýydýk biz de, dua gibi yorgun,
korsu gök taþý parlaklýðýnda adýný kulaklarýmýza üfledi zifiri soðuk
sitareli suyun yamacýndaydý gök,sarkacýnda düþ kýrýklarý !
hepimiz yarýgölge !
Dudaklarýmýz yaralý
Dudaklarýmýz kan revan
Ve hayata doðan feryat figân bir çýðlýðý içmeye yeminli
Susuzluðumuzun jiletizinin keskinliðinde kan kýrmýzý bir düþle yýkandýk…..Yýkadý bizi o sancý

Konuþkan bir kuþ göðsümüzün göðünde duruyordu…
Dallarýydýk böðürtlen aðaçlarýnýn, yaðmurun o garip öksürük tadýný kustuk ! Kustuk sevgisizliði!
Damaðýmýzda bir çýnar uðultusu kaldý… !

Ölüm iþte aynanýn suya aksindeki sonsuzluk aldanýþý !
Ölüm,hiç bitmeyecek kaygýsýnda kendimizi büyüttüðümüz yitik unutuþun dikenli kýrbacý

Kurda kuþa selamý çoktan kesmiþtik !
Rüzgâr gülleri kadar serseri,bilmiþ baþ dönmelerimizde bilerdik susuzluðumuzu

Bilenirdik aþka...!
Maisu lunaparklarýna asýlý bayraklarýn coþkusuna tuttururken asamýzý ....
Çocuktuk…
Yenilirdik !
Kelimeler ve yollar boyunca !
Yenilir !
Yenilir !
Yenilirdik
Kemikler ve küller boyunca !

Biz !....

Yenilirdik !

Hayat aslýnda bir oyunmuþ, adam asmaca !

Boyumuz en uzun parmaðýmýz kadardý
Parmaðýmýzýn ucuyla gösterdiðimiz kader deðirmeninin o muþtulu coþkusunda kan olurdu geçmiþ,unutulurdu !___
Yediveren düþler ve

gül kurusunda paslý kalem unutulmuþ kalýrdý.

O yarýn düþünde düþünür düþler yazar ve tükenirdik…
Biz sandýðýmýz bizden biz kalmazdý geriye !
O öksüz sayhada lâl bir dil,sayhasýnda unutuþ ! kalýrdý..
Yarýn ………..

artýk bir düþ !



Asamýz sarý sýcak bir kýzýllýðý taþýsaydý keþke ,
Taþýsaydý keþke, boynu bükük bir servinin yalnýzlýðýný !
Bakýþlarýndan düþenleri bir bir geri alýp koysaydýn yerlerine,
Kurþun askerlerinden vazgeçmeseydin yine de !

Taþlardan mezarlar yapmýþlar, ve küçük kiliseler

Cami avlularýna güvercinler kondurmuþlar,hacýyatmaz öksüzlüðüm baþ tacý ediliyor
Ýçimde onulmaz bir yara kanýyor,
Anneme hasret gelmiþliðim kokuyor dünyaya,aç gözlülüðüm benden önce koþuyor salýncaklara

Gözlerimin elleri terli ve yaþanmýþlýk kederli bir bakýþ artýk delik cebimdeki
O aðaçlardan düþen alkýþ elmalarýnda unutmuþum kendimi !

Ölüme yazgýlý bir çöl orucunda aç kaldýkça doyulan bir sofrada yitirmiþ olmalýyýz avurtlarý çökmüþ gençliðimizi !

OYSA….

O mavinin ardýndaydý gölgemiz
izimizi kar soðuðuna mýhlamýþ
sevdamýzý cama üflemiþtik...

Her yer bulut gölgesi ve aþk

O uyanýþ iþte ! Nedense hep arka bahçelerde !

Sonra
Ben ve O diye bildiðim yakarsuyu hatýrladým !

Alýþkýndýk yanmaya,akmaya.... !

Bilinmezlik hesabýnda sýnýfta kalmýþ ruhumun umudunda gizliydi uyku !

ve
hep ütüsüz giydiðim yamalý gömlekle kardeþti kalleþ derim,eprimiþ bir geçmiþin teðel tutmaz bulutlarýndan kýrmýzý yaðmur yaðdýran kuytular türettim
göklerin yarý uykulu bakýþýndaki fýsýltýlý yaðmurlarla savaþtým masum !

Ki iþte bu yüzden acýmýn düþyüzüne çivilediðiniz gölgem eriyecekti
Düþbazlarýn sevincindeki utku ardým sýra seslendiðinde aðlayacaktým mesela….

Körebeler peþimde
Küllerim ellerimde

Bir mezarlýk arýyorum halâ kendime
Ki aynalý rüyada görmüþtüm kendimi _ölümün soluk yalnýzlýðýný

Yol bildiðim kuzeyde

Salýncakta kendini sallamaya çalýþan Etiyopyalý çocuktum , kimse bilmiyordu !
Ölecek zannettikleri çýðlýðýn kuytusunda tekil bir sýr gibi kayýp giderken ,
ufkun doðuþundaki yok oluþta yeniden yoðruldum ! ,
doðduðum sessizlikte çoðul ve kalabalýk
Öldüðüm hiçlikte yoktum !
Herkes
kör bir saðýrlýðýn atýl kuyusundaki zemheri dilek kadar vardý sadece !
Varlýklarýnýn adýný yokluk, yokluklarýnýn adýný ölüdoðum koymuþtum !

Paramparça Þiirler.... 6 Aralýk 2016.... ve 2013lerden kalma bir aný parçasý

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.