güvercinler pýýr diye uçardý
fýrsat buldukça çatýya çýkardýk
ben seni bir tenhada öperdim
yine bayramdý
sen mavi tül elbise giymiþtin ben komando olmuþtum
keþke o gün bu gün olsaydý
yine bir tenhada öperdim seni
o kadar çok keþkemiz var ki
bayram ya ayakkabýlarým yeniydi
keþke ben kayarken annem o kadar gülmeseydi
yine de keþke o gün bu gün olsaydý
keþkelere konuk oldum
çýktým kerevetine
ben sende bir masal tadý buldum
senden gayrýsýna çevirdim dirseðimi
keþke ilk tanýþtýðýmýz yerde
el eleyken ölüm bizi bulsaydý
þimdi bir çýnar altýnda-iki seven yürek
uykudaydýk el ele
güvercinler pýýýr der uçardý
her birinden bir beyaz tüy kalýrdý
saklardým defter arasýnda
ben fotoðraf çekerdim
boyuma posuma bakmadan
sen gülerdin
keþke o gün gitmeselermiþ oraya diyorlarmýþ
daha neler neler diyeceklerdi
topraðý bol olsun vah vah-ahh daha çocuklardý
derlerdi
oysa keþke o gün bu gün olsaydý
Yüksel Nimet Apel
23.Mayýs.2020.Bodrum
hikayesi: benim sevgili düþ kýrýðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.