Kalbim
Yenildi ay
Bozuk bir cümle kurdum atlardan!
Buðday taneleri tomurcuktu henüz.
Güz baþaða durmuþtu
Sarý bir bahar yýldýzý altýnda boyandým,boy attým.
Sürgünümden sonbaharlar kan’at’landýrdým.
Karanfiller boðuldu denizde.
Kan’attým!
Kýzýl bir geceyle sabahladýk
Özleme gebe sancýlarda
Sanrýlarda aldattýk kendimizi!
Anlattýk aynalara!
Uyandýk sandýk
Rüya sarmallarýnda maviydi atým
Dört nala boyayacaktým dünyayý aþka
Atlarým koþacaktý dört nala!
Öldürdüklerimin taçlarýndaki papatyalar solmadan baþlayacaktý hani,þenlikte ateþ?
Hani çorbamýzda eksik olmayacaktý tuzumuz
Masamýzda ekmek?
Þimdi yalnýzlýðýmýn ellerinden uçan anlamýn kuyruðunda paslý anýlar var
Havada asýlý nefesim
Þimdi yalnýzlýðýn o ilk demi gibi pürüzsüz güzde salkým salkým söðüt dallarý
ve sesim
Þimdi durdu, daha yeni !saati kalbimin
Þimdi duru bir ezgi!
Kulaklarýmda gül sesi
Ýzleri bende saklý ,saklý dikenin
Göðüs kafesime çivilenmiþ bir ölümdür artýk kalbim!
Albenili bir çiy tanesidir!
Sessiz sabahlarda unutulmuþ bir hançerin sonsuz nefesinin o ilk ezgisi.
23 mayýs 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.