EN GÜZEL YAYLA KIZI

Otçular haftasýnda rastladým üç güzele,
Birisi der gibiydi o bakýþý tazele.

Tekrar dönüp bakanda kaçýrdý gözlerini,
Bir pembelik kapladý kar beyaz yüzlerini.

Kalkmýþlardý horona baktý göz kýrptým ona,
Güya bakmýyor bana yüzünü döndü yana.

Tatlý bakýþlarýný hem bakýp hem gizliyor,
Saklanýp bakýyorum arar gibi gözlüyor.

Yalnýz geldi haftaya kolay piþirdik iþi,
Sonra her kavuþmanýn özleme döndü peþi.

Aðzýndan aðzým ile alýrdým çam sakýzý,
Derdim ki senin adýn en güzel yayla kýzý.

Benimle buluþurken köyden görenler varmýþ,
Haberim yok köyünü dedikodular sarmýþ.

Babasý çoktan ölmüþ o yetim büyümüþtü,
Zavallý sevdiðimin adý dile düþmüþtü.

Amcalarý kocaya bir yakýna vermiþler,
Evdekiler laf atýp ikide bir yermiþler,

Bir gün dayanamamýþ o da lafla yarýþmýþ,
O kavganýn ardýndan kayýplara karýþmýþ.

Köylerimiz uzaktý haber alamýyordum,
Sonra yaylada görüp arkadaþýna sordum.

Daha ne soruyorsun yedin kýzýn baþýný,
Deyip de anlatýnca koyverdim gözyaþýný.

Düþündükçe halini öyle bir doluyorum,
Neden araþtýrmadým deyip kahroluyorum.

O þimdi yüreðimde dayanýlmaz bir acý,
Ancak beni temizler urganlý daraðacý.
Sosyal Medyada Paylaşın: