GÜN GEÇTİKÇE

Gün geçtikçe;
Bir Eylül havasý doluyor içime
Aðaç bir baþka oluyor dal bir baþka oluyor
Yaþama sevincime çarpýyor düþen her yaprak
Olan içimdeki aþka oluyor.

O yalýn çocukluðum düþüyor aklýma sonra
Hatýralar gelip geçiyor içimden
Kâh yanmýþlýðým, kâh ýslanmýþlýðým…
Bazen dingin, bazen yorgun.
Bir aðaç gövdesine yaslanmýþlýðým…

Sofalarda pekmez kokusu
Dudaklarýmda kýzýlcýk tadý
Akþamlarý kavaklarda ötüþen kuþlar
Sabahlarý çimenlere düþen kýraðý
Ve ceplerimi þiþiren üç beþ ceviz.
Kimin umurunda afili sofralar
Kimin umurunda ekmek,
Kimin umurunda aþ.
Bütün sermayem bir deðnek, bir taþ

Buðday baþaklarýyla aðaran þafaklar
Uykumun üstüne kýzaran ufuklar
Yataðým
Yastýðým
Yaþýma mukabil
Payýma düþen huzur.
Kim geri getirebilir ki artýk o bayramlarý,
O düðünleri…
Heyhat!
Doludizgin geçtik o günleri

Bir Eylül havasý doluyor içime
Bütün hülyalarým beyhude artýk
Yüzümde keder, kalbimde hasret
Dilimde bir yýðýn keþke oluyor
Nefes aldýkça ben
Olan içimdeki aþka oluyor.

Aydýn YÜKSEL-ANKARA
16.05. Cumartesi-15:46


Sosyal Medyada Paylaşın: