absürt yanılsama
ruhbanlýk okulunda niyaz sahibi bir devrimci,
aðlama duvarlarýnda karikatürize edilmiþ suratlar,
göðe açýlan avuçlarda terli iddialar,
ve sonsuz bir hüzün yýðýný çalgýcý kesesinde.
ayakta kalmýþ ölümün ihtiþamlý ebeveyni,
tek sýra dizilmekte mesafeli vagonlar,
soysuz bir þarký notasýdýr azmettirici,
parmaðýnýn ucunda tetik
hayta zamanýn.
bir keresinde diye baþlayan tüm hikayeler ölü,
ölü yaban hayvanlarý.
bir ýrgat gibi beli bükük ihtiyarlar, omuzlarýnda yükü tüm zamanýn.
debelenip duruyor ayaklarý üstünde dünya,
haþereler cemiyeti teyakkuzda,
merdiven altý bir sevda yankýsý bu.
içi ýsýnýyor insan soyunun,
mahþere buçuk kala.
hýrlayan cümleler boðaz turunda,
genzimde dul bir tiyatro.
atanamamýþ þiirler parmak uçlarýmda,
öyküsüne öykündüðüm bir tanrýça kelimeler.
#abdullahcemek / yanýlsama
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.