RUHUMUN IŞIĞISSIN

Ruhumun ýþýðýsýn karanlýk öte gitsin
Nurunla aydýnlandým, sonra sende köz oldum
Sevdamýn doruðunda ezel ve de ebetsin
El bana deli derken, dillerinde söz oldum.

Bilmem bana ne oldu, bir asýrlýk çýnarken
Eridim ben kül oldum, aþk oduna yanarken
Feleðimi þaþýrdým, girdabýnda dönerken
Kendimi tutamadým, çekilmez bir naz oldum.

Bu nasýl sevdadýr ki, yer ettin dimaðýmda?
Çözülmez bir düðümüm, çilenin yumaðýnda
Ruhumun gýdasýsýn, lezzetin damaðýmda
Gönlümde açan gülsün, baharýmda yaz oldum.

Sensiz geçen ömürde, çeþm-i giryan aðladým
En derin duygularla, coþup taþýp çaðladým
Mektebinde okudum, karþýnda el baðladým
Rabbime þükrederken, aþkýnla yüz göz oldum

Terk-i firar eyleyip her þeyi unutmuþtum
Sil baþtan yaptýn beni, özlemeyi yutmuþtum
Varlýðýnla dirildim, ölmeye yüz tutmuþtum
Can suyunla can kattýn, öz canýnda öz oldum.

Adýný taþa yazdým, silemesin yýllarýn
Necati’ye merhemdir, kucaklayan kollarýn
Dað tepe dere demez, kapansa da yollarýn
Kýratýmýn üstünde, þah idim þahbaz oldum.

Necati OCAKCI
07.05.2020
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın: