EMİNE GELİN

"O benim anam. Yaþýyor daha"

Saçlarý altýndý, baþak sarýsý
Mah cemali, en az, ayýn yarýsý
Kaçýrdýlar; oldu, elin karýsý
Daðlarýn kýzýydý, emine gelin.

Çift sürer, koþturur, ekin biçerdi
O iþten deðil; iþ, ondan kaçardý
Yol nerden kýsaysa, onu seçerdi
Saflýðýn özüydü, emine gelin.

Sýrtýndaki yükü, ondan aðýrdý
Nasýrlý ellerle, hamur yoðurdu
Kocasý askerken, çocuk doðurdu
Yalnýzlýk yazýydý, emine gelin.

Eþekte semerdi, kýratta eyer
Yediði azarsa, göklere deðer
Kaynana söverdi, kaynata döver
Dayaðýn iziydi, emine gelin.

Kurbandan baþka gün, tatmadý ete
Çok sevdi eþini, candan da öte
Kocasý her gece, gitti nöbete
Evinin gözüydü, emine gelin.

Emaneten taktý, altýn bilezik
Sonrasýysa bakýr, gümüþten yüzük
Hayatýn her aný, yaþadý ezik
Herkesin nazýydý, emine gelin.

Dört çocuðun dördü, öðretmen oldu
Hepsinin eþini, öðretmen aldý
Geride onlarýn, onuru kaldý
Çokluðun azýydý, emine gelin.

Evlâtlarýn hepsi, ona duacý
Asla demedi ki, çekiyom acý
Hemi deva oldu, hem de ilâcý
Yaranýn beziydi, Emine gelin.

Hepsinin kolu kanadý oldu
Onlarla aðladý, bazen de güldü
Yollarýna rehber, kendini buldu
Sevginin hýzýydý, emine gelin.

Mutluluk içinde, yaþar giderken
Çocuklarla iftar, yapalým derken
Eþini kazada, kaybetti erken
Kadere razýydý, emine gelin.

Çilenin sembolü, ananýn hasý
Erinin ardýndan, bitmedi yasý
Evinin sultaný, kalaylý tasý
Bayýrýn düzüydü, emine gelin.

Tutmuyor yerini, kardeþle bacý
Mekke’ye de gitti, nur gibi hacý
O benim anamdýr, baþýmýn tacý
Acýnýn sazýydý, emine gelin.

Necati OCAKCI
Sosyal Medyada Paylaşın: