artýk her gün için bir çetele tutuyor gidip aðacýmýza bir çizgi çekiyordum sözleþtik ama sen vefasýz çýktýn
her yýl bulaþacaktýk-ilk buluþtuðumuz yerde ilk karþýlaþtýðýmýz yerde bekle demiþtin
fidanýmýz tutmuþtu-aþkla sarýlmýþtý topraða bir tek yýl-bir tek yýl olsun neden gelmedin anlamadým
anlamadým nedenini-ölmüþ olsaydýn duyardým artýk siyah saçlý lacivert gözlü birini görünce aðlýyorum-sinirlerim bozuluyor hýçkýrarak aðlýyorum
eskilerin kara sevda dedikleri bu mu vefasýz birine de benzemiyordun ben bir hayale mi sevdalanmýþtým sen bana sevdiðini söylemeseydin ben belki de açýlamazdým sana
ilk kez sen utana sýkýla seni seviyorum demiþtin ilk kez sen þiirler okumuþtun
ve ilk buluþtuðum yerde her yýl var mýsýn demiþtin mayýs haziran aylarýnda her yýl iki ay her gün gittim oraya gelmedin
beni sýnamak mý istemiþtin nasýl bir aþktý bu nasýl sevmiþtim seni ne desen peki diyecektim
bak o günden bu güne tam on yýl geçti her yýl dile kolay gittim oraya hep gittim usanmadým
ölürsem defnimi buraya yapýn diyeceðim ne kadar gönül koysam da sana affettim seni
piþman deðilim biliyorum bir gün bir gün geleceksin
Yüksel Nimet Apel
4.Mayýs.2020.Pazartesi.Bodrum
Beðen
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.